Uroczystość Wszystkich Świętych

Uroczystość Wszystkich Świętych w Pucku Fara: – Msze św. według niedzielnego porządku z tym, że ostatnia Msza św. będzie o godz. 13.15. Nie będzie więc wieczornej Mszy św. Przypominam, że w tym dniu jest obowiązek uczestnictwa we Mszy św. Kto chce połączyć Mszę św. z pobytem na cmentarzu musi powinien przyjść do kościoła na godz. 13.15, bowiem po tej Mszy św. ok. godz. 14.00 wyruszy  procesja na cmentarze.W środę zaś – w wigilię Wszystkich Świętych adoracja Najświętszego Sakramentu od godz. 15.00. Nie będzie adoracji w czwartek.

W dniu Wszystkich Świętych przy wejściu na cmentarze ofiarą do puszki można wesprzeć budowę kościoła św. Faustyny w Pucku a kupując znicz od wolontariuszy hospicjum wspieramy funkcjonowanie puckiego hospicjum.

Od 1 do 8 listopada codziennie możemy uzyskać i ofiarować za zmarłych cierpiących w czyśćcu odpust zupełny.Warunkiem jest stan łaski uświęcającej i nawiedzenie cmentarza oraz modlitwa za zmarłych.Wypominki oraz Msze św. zbiorowe można składać w kruchcie bocznej kościoła i biurze parafialnym.
Wypominki jednorazowe odczytujemy do 8 listopada o godz. 8.00 i 18.00. Połączone będą z modlitwą różańcową. Wypominki roczne odczytujemy przez cały rok kwadrans przed sumą parafialną.

W piątek Dzień Zaduszny – dzień szczególnej pamięci o bliskich zmarłych. Ofiarujmy w ich intencji Komunię św. Msze św. w tym dniu o 6.30, 8.30, 10.00, 17.00, 18.30 i dla młodzieży o godz. 19.15.. O godz. 17.00 Msza św. w intencji tych, których odprowadziliśmy na miejsce wiecznego spoczynku od ostatniej uroczystości Wszystkich Świętych. Odczytamy ich imiona a rodziny proszę o obecność i przyniesienie z sobą znicza z wypisanym imieniem. Ten znicz zapalony i postawiony przy ołtarzu przed Mszą św. będzie przypominał ich duchową obecność podczas liturgii. Po wieczornej Mszy św. procesja ze zniczami na cmentarz Nad Zatoką i modlitwy za zmarłych.

Informujemy  że  można skorzystać z naszej bazy wyszukiwania grobów. Wpisz poniżej w pole nazwisko lub wyszukaj po literze alfabetu osoby zmarłęj na Puckich Cmentarzach.

A B C D E F G H I J K L Ł M N O P R S Ś T U V W Z Ż

Nazwisko:                             
   


Posuchaj >>> Posłuchaj abp. Michalika

 

1 listopada – Uroczystość Wszystkich Świętych

Znanych i anonimowych, dawnych i współczesnych świętych Kościół katolicki uroczyście wspomina 1 listopada. Uroczystość Wszystkich Świętych winna być jednym z najbardziej radosnych dni dla chrześcijan. W ciągu roku niemal każdego dnia przypada wspomnienie jednego lub kilku świętych znanych z imienia. Jednak ich liczba jest znacznie większa. Wiele osób doszło do świętości w zupełnym ukryciu.

Uroczystość Wszystkich Świętych nie jest – wbrew spotykanym niekiedy opiniom – „Świętem Zmarłych” ale przypomina wszystkim wiernym o ich powołaniu do świętości. W odróżnieniu od tej uroczystości, następnego dnia – 2 listopada – wspomina się wszystkich wiernych zmarłych. Jest to dzień modlitwy za tych, którzy w czyśćcu przygotowują się do chwały nieba.

Dzień 1 listopada przypomina prawdę o powszechnym powołaniu do świętości. Każdy z wierzących, niezależnie od konkretnej drogi życia: małżeństwa, kapłaństwa czy życia konsekrowanego jest powołany do świętości. Tej pełni człowieczeństwa nie można osiągnąć własnymi siłami. Konieczna jest pomoc łaski Bożej, czyli dar życzliwości Boga. Ponieważ Stwórca powołuje do świętości wszystkich, także każdemu człowiekowi pomaga swą łaską. Teologia wskazuje, iż każdy otrzymał dar zbawienia, bo Jezus Chrystus złożył ofiarę za wszystkich ludzi. Od każdego z nas jednak zależy, w jakim stopniu przyjmie od Boga dar świętości.

Uroczystość Wszystkich Świętych zdecydowanie różni się od Dnia Zadusznego (wspomnienia Wszystkich Wiernych Zmarłych) przypadającego na 2 listopada. Uroczystość przypadająca na 1 listopada wyraża powszechne powołanie do świętości. Wskazuje na hojność Pana Boga i pogłębia nadzieję, że wszelkie rozstanie nie jest ostateczne, bo wszyscy są zaproszeni do domu Ojca. Razem jednak Dzień Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny przypominają prawdę o wspólnocie Kościoła, obejmującej świętych w niebie, pokutujących w czyśćcu i żyjących jeszcze na ziemi. Wśród tych trzech stanów Kościoła dokonuje się, poprzez modlitwę, pamięć czy ofiarę, ciągła wymiana dóbr duchowych. W tej łączności (komunii) wyraża się świętych obcowanie.

Wspomnienie wszystkich świętych ma źródło w kulcie męczenników. W rocznicę śmierci, która dla chrześcijan jest dniem narodzin dla nieba, odprawiano na grobach męczenników Eucharystię i czytano opisy męczeństwa. Pamięć o tych, którzy krwią potwierdzili swoją wiarę, była w pierwszych gminach chrześcijańskich pieczołowicie przechowywana. Każda z lokalnych wspólnot posiadała spis swoich męczenników, którzy przez sam fakt męczeństwa stawali się bliskimi Chrystusa, dlatego ich wstawiennictwo nabierało szczególnej mocy. Stopniowo do tych list dopisywano imiona nie tylko męczenników, ale też innych osób odznaczających się szczególną świętością. Pierwszym świętym spoza grona męczenników był zmarły w 397 r. biskup Marcin z Tours.

Początki święta sięgają IV w. W Antiochii czczono wtedy pamięć o wielu bezimiennych męczennikach, których wspominano w niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego. W Rzymie w VII wieku papież Bonifacy IV poświecił dawny Panteon i uczynił go kościołem ku czci Bogurodzicy oraz wszystkich Męczenników. Polecił przy tej okazji umieścić tam kamienie przywiezione z katakumb chrześcijańskich męczenników. Historycy przekazują, iż przywieziono wtedy aż 28 pełnych wozów. Z rocznicą tych wydarzeń związane było rzymskie święto Wszystkich Świętych. Czczono wtedy jedynie Maryję i męczenników. W późniejszych wiekach dołączono kult „wszystkich doskonałych Sprawiedliwych”. Obchody przeniesiono z 13 maja na 1 listopada. Powodem były prawdopodobnie trudności z wyżywieniem rzesz pielgrzymów przybywających do Rzymu na wiosnę.

Listopadowa data była już znana w Irlandii oraz Anglii a od VIII w. rozprzestrzeniło się w całej Europie. Po ostatniej reformie liturgii teologowie podkreślają, że „uroczystość obejmuje nie tylko świętych kanonizowanych, ale wszystkich zmarłych, którzy osiągnęli doskonałość, a zatem także zmarłych krewnych i przyjaciół”.

 
tekst niedziela.pl